วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ชีวิตมหัศจรรย์ ของ เรอัล กับ ลูมิ ตอนที่ 1





เรอัล ... โคอาล่าหนุ่มตัวหนึ่ง เฝ้ารอคอยมานาน
หลายปี ที่จะได้พบ "สิ่งที่ดีที่สุด" ของชีวิต ... ที่ิต้นไม้
ริมน้ำ แดนสงบ แห่งนี้


ทั้งนั่งรอ





นอนรอ





รอแล้ว ... รออีก


รอจนโคอาล่าตัวอื่นๆ สงสัยและก็ถามเรอัลว่า


"ทำไมแกถึงปักใจกับคำสั่งสอนของพ่อแม่แกขนาดนี้เล่า"


"ดูสิ ตัวอื่นๆ เค้าก็หนีไปอยู่ที่ป่าอื่นกันหมดแล้ว"


"มีแต่แกเนี่ยแหละ อยู่กับต้นไม้เดิมๆ ที่แกอยู่ตั้งแต่เด็ก"


เรอัล ก็ได้แต่ตอบเพื่อนๆ ที่ชักจะหายไปทุกวันว่า


"ก็ฉันเชื่อว่ามันจะจริงไง ฉันถึงรอ"


"พ่อไม่โกหกฉันแน่ๆ"


เพื่อนๆ เรอัลก็ได้แต่ส่ายหัว และก็จากไปอยู่ป่าอื่นๆ ไปเรื่อยๆ


จนบัดนี้ ก็เหลือมันเพียงตัวเดียว


อยู่ที่ต้นไม้ต้นเดิม


อยู่กับความฝันเดิมๆ


ที่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะเป็นจริงเสียที


"พ่อ" เรอัลพึมพัมในใจ "นี่ตกลงพ่อแค่หลอกผมให้ไม่ไปไหนใช่หรือเปล่าเนี่ย"


"ทำไมพ่อไม่อยู่กับผมด้วยล่ะ"


"พ่อเล่นจากไปก่อน และปล่อยลูกอย่างผมให้เหงาๆ อย่างนี้เนี่ยนะ"


"เฮ้อ .... "


แต่ก็นั่นแหละ ถึงจะบ่นถึงพ่อที่จากเขาไปแล้วขนาดไหน


เขาก็ยังเชื่อฟังสิ่งที่พ่อพูดอยู่ดี


ก็ยังอยู่ที่เดิม และรอคอยว่า "สิ่งที่ดีที่สุด" จะมาหาเขาเอง


***


วันหนึ่ง เรอัลได้ยินเสียงอื้ออึง มาจากแม่น้ำ


"หาว ... อะไรกันเนี่ย" เรอัลค่อยๆ ขยับตัวอย่างช้าๆ
ตามประสาของโคอาล่า ที่ใช้เวลานอน มากกว่าสิ่งอื่นใด ในชีวิต


ทันใดนั้น เขาเห็นเป็ดฝูงใหญ่ กำลังแหวกว่ายน้ำมา


และ ... ทั้งหมด ก็มาขึ้นฝั่ง ตรงแถวต้นไม้ของเรอัล


"โอ๊ย ... อะไรกันเนี่ย จะมาแย่งที่อยู่ฉันหรือไง" เรอัลบ่นอุบ


เขาค่อยๆ ปีนลงจากต้นไม้ ลงไปหาฝูงเป็ดเหล่า


"นี่ ... พวกนายจะมาแย่งที่อยู่ของฉันเหรอ"


"ไปไกลๆ เลย ฉันไม่อยากให้บ้านของฉัน เต็มไปด้วยเสียงเป็ดน่ารำคาญ"


"ก๊าบๆๆๆ ถือว่าฉันขอร้องก็แล้วกัน" มีเสียงเป็ดตัวหนึ่งดังออกมาจากฝูง


เรอัลหันไปมอง ทันใดนั้นก็ได้พบกับเป็ดน้อยตัวหนึ่ง


หน้าตา ... น่ารัก ... แบบเป็ด


เสียง ... ก็เหมือนเป็ด


(จะไปเหมือนหมีได้ยังไงล่ะ 5555)


"ฝูงของเรา พลัดหลงกับฝูงใหญ่ เราพยายามหาทางกลับฝูงใหญ่
แต่ยิ่งหายิ่งหลงทาง จนมาถึงที่นี่นั่นแหละ"


"เราเหนื่อยกันมาก เราขอพักกันก่อนที่นี่เถอะนะ"


ความน่ารักของเป็ดตัวนี้ สะกดอารมณ์หงุดหงิดของเรอัลเสียอยู่หมัด


"อา ... ก็ๆๆๆๆ ได้ๆๆๆๆๆ สิ" เรอัลตอบ


"ใจดีจริงๆ เธอชื่ออะไรเหรอ" เป็ดน้อยถาม


"ฉัน ... เรอัล"


"ฉันชื่อ .... ลูมิ" เป็ดน้อยบอกชื่อตัวเองกับเรอัล


"ลูมิ ... เป็นชื่อที่แปลกดีจัง" เรอัลคิด


"แต่ ... เราจะอยู่กับเป็ดได้เหรอเนี่ย" เรอัลก็ยังสงสัยอยู่ในใจ


จบตอนที่ 1



1 ความคิดเห็น:

  1. เป็ดตัวใหญ่กว่าหมีอีกนะนั่น
    555

    (มีความพยายามในการถ่ายรูปประกอบเรื่องได้ดีมาก)

    ตอบลบ