เสียหมู

เปลี่ยนบรรยากาศกันบ้าง กับนิทานสนุกๆ ครับ

*******

อู๊ดอู๊ดกับอู๊ดอี๊ดเป็นหมูเพื่อนรักกัน ทั้งคู่เกิดและโตมาด้วยกันที่ฟาร์มของลุงสน ลุงสนรักพวกมันสองตัวมาก


ตั้งแต่เกิดมาลุงสนเลี้ยงดูพวกมันเป็นอย่างดี หวังว่าจะให้พวกมันสองตัวเป็นหมูพ่อพันธุ์รุ่นต่อไปให้กับฟาร์มของลุง


จึงไม่แปลกเลยถ้าพวกมันจะได้กินจุ จนตัวใหญ่มากขึ้นทุกปีๆ



แต่อยู่มาปีหนึ่ง ความแห้งแล้งอย่างรุนแรงเข้ามาเยือนแผ่นดินในฤดูร้อน


เท่านั้นยังไม่พอ พอถึงหน้าฝน ฝนก็ตกมาก ... มากจนเกินไป ...มากจนน้ำท่วม


แน่นอนว่าฟาร์มลุงสนได้รับผลจากความแห้งแล้งและน้ำท่วมนี้เต็มๆ


รายได้จากการขายพืชผักและสัตว์ต่างๆลดลง


จนจะไม่พอกับค่าอาหารของอู๊ดอู๊ดกับอู๊ดอี๊ดที่นับวันจะเพิ่มขึ้นทุกวัน


“เฮ้อ ...” ลุงสนถอนหายใจ “ข้าเลี้ยงพวกเจ้าท่าจะไม่ไหวจริงๆนะ อู๊ดอู๊ดอู๊ดอี๊ด
ค่าอาหารก็แพง สงสัยต้องปล่อยพวกเจ้าให้กับพวกโรงฆ่าสัตว์ซะละมั๊ง อย่าโกรธข้าเลยนะพวกเจ้าสอง”
ลุงสนพูดกับอู๊ดอู๊ดอู๊ดอี๊ด


“ลุงสนพูดอะไรอ่ะ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย” อู๊ดอู๊ดถามอู๊ดอี๊ด


“จะไปรู้เรื่องได้ไง ลุงเค้าพูดภาษาคนนี่” อู๊ดอี๊ดตอบ


“ข้ารู้เรื่อง ข้ารู้เรื่อง!” อู๊ดอู๊ดกับอู๊ดอี๊ดหันไปมอง
ปรากฏว่าเป็นนกตัวหนึ่งที่เกาะอยู่บนต้นไม้
มันได้ยินทุกอย่างที่ลุงสนพูดกับอู๊ดอู๊ดและอู๊ดอี๊ด


“ผู้ชายคนนี้เค้าบอกว่า จะขายพวกนายสองตัวให้โรงฆ่าสัตว์ เพราะเลี้ยงไม่ไหวแล้ว”


“ไม่จริง!” อู๊ดอู๊ดตะโกนออกมา “ลุงสนเค้ารักเราขนาดนี้ จะทำอย่างที่เจ้าว่าได้ไง”


“แต่ข้าได้ยินอย่างนี้จริงๆนะ .....” นกตอบ
“ไม่ผิดแน่ๆ เชื่อข้าสิ ข้าเป็นนกแก้วนะ ภาษาคนน่ะข้าคุ้นเคย คนเค้าพูดกับข้าทุกวัน”


“ไม่จริง .....!” ทั้งอู๊ดอู๊ดอู๊ดอี๊ดร้องเสียงหลงด้วยกันทั้งคู่



แต่โชคก็เข้าข้างอู๊ดอู๊ดอู๊ดอี๊ดอยู่บ้าง ปีนี้มีการประกวดสัตว์
และลุงสนก็คิดว่าน่าจะส่งพวกมันทั้งคู่เข้าประกวด


“ถ้าพวกเจ้าชนะได้เงินรางวัลมา ข้าก็คงเลี้ยงพวกเจ้าต่อได้” ลุงสนพูดเปรยๆ อยู่ข้างตัวอู๊ดอู๊ดกับอู๊ดอี๊ด
ในขณะที่ให้อาหารพวกมัน “แต่ถ้าตัวไหนไม่ได้รางวัลเลยนี่ ข้าต้องปล่อยเจ้าไปจริงๆนะ”



“นี่ๆ คุณนกแก้ว ช่วยบอกพวกเราหน่อยสิ ที่ลุงสนพูดกับเราเมื่อเช้าน่ะ”
อู๊ดอู๊ดและอู๊ดอี๊ดมารบเร้าถามเจ้านกแก้วตัวเดิม


“เค้าบอกว่าจะให้เจ้าสองตัวเข้าประกวดสัตว์ ใครได้รางวัลเค้าจะเลี้ยงต่อ แควกๆ” นกแก้วตอบ


“เราต้องทำตัวยังไงดีน่ะอู๊ดอู๊ด จะได้ชนะการประกวดนี้” อู๊ดอี๊ดถามอู๊ดอู๊ด


“ไม่รู้อ่ะ คุณนกแก้วแนะนำเราหน่อยสิ” อู๊ดอู๊ดขอคำปรึกษาจากนกแก้ว ที่ดูท่าทางจะรู้ไปซะทุกเรื่อง


“ได้เลย ... แควกๆ การประกวดนี้ข้าเคยเข้าประกวด ข้าได้ที่สอง
เค้าจะคัดเลือกสัตว์ที่ดูดีที่สุดให้เป็นผู้ชนะในแต่ละประเภท
อย่างหมูเนี่ยข้าเคยเห็นผู้ชนะเลิศ รูปร่างดีเลยล่ะ แควกๆ”


“งั้นเราต้องทำให้รูปร่างเราดี” อู๊ดอู๊ดบอก


“ทำไงล่ะ เราทั้งคู่อ้วนจะแย่แล้ว” อู๊ดอี๊ดแย้งขึ้นมา


“ก็ ...... ออกกำลังกาย .... งดอาหารด้วย” อู๊ดอู๊ดเสนอ “เริ่มกันได้แล้วด้วย ก่อนที่จะสายไป”



อู๊ดอู๊ดอู๊ดอี๊ดเริ่มวิ่งออกกำลังกายกันเอาเป็นเอาตาย
ได้ผล!รูปร่างทั้งคู่เริ่มดีขึ้นมาบ้าง แต่อู๊ดอู๊ดดูจะมีความพยายามกว่าอู๊ดอี๊ด
เพราะถึงขนาดไม่ยอมกินอาหาร ในขณะที่อู๊ดอี๊ดกินหมดไม่เหลือเหมือนเดิม


“ก็มันหิวนี่” อู๊ดอี๊ดบอก “ฉันไม่ได้เก่งเหมือนนาย วิ่งก็เร็ว แถมอดอาหารได้อีก”


“นี่นายอยากโดนเอาไปเชือดเหรอ” อู๊ดอู๊ดต่อว่า “อยากชนะก็ต้องพยายามกว่านี้”


“ไม่เอาสิ อย่าแช่งฉันอย่างนี้ ฉันก็ไม่อยากโดนเชือดนะ ก็แค่มันหิวอ่ะ” อู๊ดอี๊ดร้องโอดครวญ


“ไม่รู้แล้ว ถ้านายไม่หยุดกิน ฉันก็ไม่รู้จะช่วยอะไรนาย ไปวิ่งต่อละกัน” อู๊ดอู๊ดพูดด้วยความหงุดหงิด


“เฮ้ รอฉันด้วย”



วันประกวดมาถึง อู๊ดอู๊ดอู๊ดอี๊ดถูกส่งเข้าประกวด รูปร่างของทั้งคู่ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน
แต่อู๊ดอู๊ดดูจะผอมไปกว่าเดิมมาก ในขณะที่อู๊ดอี๊ดยังดูจ้ำม่ำอยู่


“ฉันบอกนายแล้วว่าไม่ให้กินเยอะ นายก็ไม่เชื่อ คอยดู ตกรอบแรกด้วยก็ไม่รู้”
อู๊ดอู๊ด นอกจากจะไม่ให้กำลังใจเพื่อนแล้ว ยังขู่เพื่อนซะอย่างงั้น


“ฮือๆ ช่วยฉันด้วยสิอู๊ดอู๊ด” อู๊ดอี๊ดร้องไห้ สีหน้าวิตกอย่างรุนแรง


เมื่อกรรมการมาตรวจดูหมูทั้งหมด ก็เริ่มครุ่นคิดกันว่าจะให้ตัวไหนเข้ารอบ
ปีนี้มีคนส่งหมูประกวด 5 ตัว ซึ่งก็แน่นอนว่าจะคัดเหลือแค่ 3 ตัวเพื่อให้ได้ที่ 1 ที่ 2 และที่3


กรรมการคนหนึ่งดูอู๊ดอู๊ดกับอู๊ดอี๊ด ท่าทางจะกรรมการจะคิดหนัก
เพราะหมูสองตัวนี้รูปร่างดีทีเดียว


แล้วสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจจูงอู๊ดอี๊ดออกมา และให้อู๊ดอี๊ดได้ที่ 1 มีหมูตัวอื่นได้ที่ 2 และ ที่ 3


แต่ไม่มีอู๊ดอู๊ดอยู่ในนั้น


“ไม่จริง!!!!!!!!!!!!!!!!!” อู๊ดอู๊ดร้องเสียงหลง



อู๊ดอู๊ดนอนซึมอยู่ในรถขนสัตว์ รู้ว่าตัวเองคงไม่รอดแหงๆ


คุณนกแก้วตัวเดิมบินมาอยู่แถวๆลูกกรงเหล็ก “เสียใจด้วยนะ” คุณนกแก้วบอกกับอู๊ดอู๊ด


“คุณนกแก้วได้ยินกรรมการเค้าพูดกันหรือเปล่า ทำไมผมแพ้ล่ะ
ผมรูปร่างดีกว่าหมูตัวอื่นเป็นไหนๆ” อู๊ดอู๊ดคร่ำครวญ


“แควกๆ ได้ยินๆ ...” คุณนกแก้วบอก “ข้าได้ยินกรรมการสองคนคุยกัน”


“เค้าบอกว่า หมูสองตัวนี้ดูดี แต่ตัวนึงมันผอมมากไป มันดูยังกะไม่ใช่หมู
อีกคนก็บอกว่า ใช่ๆๆ ตัวที่คุณว่าน่ะแหละ มันดูเสียหมูไปแล้ว แควกๆ”


“เค้ายังบอกกับลุงสนด้วยนะว่า ทีหลังอย่าให้หมูของคุณออกกำลังกายมากเกินไป
มันจะทำให้หมูผอม ดูไม่เป็นหมู”


“อากซ์ซซซซซซซซซซซซซซซซซ .....”
(คงไม่ต้องบอกแล้วมั๊งว่าเสียงใคร)


- จบแร๊ว อิอิ-